Prolog

 Na wstępie informuję, że wiek małego Thiago został zmieniony na potrzeby opowiadania tutaj ma 4 lata :)

***

Wbiegł zdyszany do szpitala od razu pobiegł do recepcji.

-Gdzie moja żona?!

-Spokojnie, nazwisko.

-Messi

-Została przewieziona na blok operacyjny proszę poczekać.

-Gdzie to jest?

-Korytarzem prosto.

Nic nie odpowiedział tylko znowu zaczął biec, nie potrafił się opanować, Anto jest dla niego wszystkim, nie mógł jej teraz stracić.

Z Sali wyszedł lekarz i podszedł do piłkarza.

-Niestety, miała krwotok wewnętrzny, nie udało nam się jej uratować.

Zamarł, te parę słów zabiło go od środka, w furii złości kopnął pobliskie krzesło, nie potrafił się opanować, lekarze musieli podać mu leki uspokajające.

Przecież to nie możliwe, ona wyszła tylko na chwile do sklepu a on miał się zająć synem, gdy wróci mieli zjeść razem obiad, jak prawdziwa rodzina a teraz co?

Stracił miłość swojego życie, miał ochotę skoczyć z mostu, popełnić samobójstwo, nie chciał już żyć, nie bez niej.  Dopiero teraz sobie przypomniał, że ma dla kogo żyć, dla Thiago, tylko on mu teraz pozostał.

Wyszedł przed szpital zaczerpnąć świeżego powietrza, uspokoić się. Wsiadł do samochodu i pojechał pod dom Iniesty, po jego policzkach spływały słone łzy, nie zatrzymywał ich, nie chciał.

Dojechał na miejsce i wszedł do środka, Andres gdy tylko go zobaczył nic nie powiedział, po prostu go przytulił.

-Ona odeszła-powiedział drżącym głosem.

-Spokojnie Leo, usiądź.

Podał koledze szklankę wody i siedział z nim w ciszy.

-Gdzie Thiago?

-Bawi się razem z Valerią na górze.

-Mógłbyś mi go przyprowadzić?

-Jasne.

Po chwili do pokoju wbiegł malec i przytulił się do ojca.

-Tatuś co się stało? Gdzie mama?- zapytał 4 letni chłopiec

-Myszko popatrz na mnie, mamusia odeszła, ale patrzy tam na nas z góry.

Nic nie odpowiedział tylko wtulił się w ojca a po jego malutkich policzkach spływały łzy.

***

No to mamy prolog miał się pojawić późnij ale dodałam go dzisiaj.

To jest mój pierwszy blog dlatego bardzo was proszę a komentarze, piszcie czy wam się podoba. Jeśli macie jakieś uwagi to śmiało piszcie :) 

Przy okazji wszystkiego najlepszego dla Gerarda i Shakiry :D